Komunikacja alternatywna AAC

AAC (ang. Augmentative and Alternative Communication) czyli Komunikacja Alternatywna i Wspomagająca to ogół metod stosowanych w celu wspierania umiejętności komunikowania się dzieci i dorosłych, którzy z różnych powodów nie używają mowy. Dzięki zastosowaniu metod wspomagających lub zastępujących mowę (gesty, symbole, urządzenia wysokiej technologii będące protezą mowy) osoba niemówiąca może wyrażać swoje potrzeby, opinie, dzielić się przeżyciami, emocjami, żartować, dyskutować, a dzięki temu nawiązywać pełne i satysfakcjonujące relacje z innymi ludźmi. Nauka porozumiewania się jest najważniejszym ze wszystkich oddziaływań terapeutycznych podejmowanych wobec osób niemówiących.

Dla kogo jest AAC?

Oddziaływania z zakresu AAC są stosowane:

• u osób, które nie wykształciły mowy czynnej lub nie używają mowy do komunikacji – w tym przypadku stosuje się takie metody i narzędzia, które pozwalają zastąpić komunikację werbalną. U niektórych osób z tej grupy dodatkowo występują także problemy z rozumieniem mowy – w takim przypadku AAC ułatwia również poszerzanie słownika biernego. Część dzieci będzie wymagać oddziaływań AAC tylko czasowo, ponieważ dzięki terapii (m. in. wsparciu w postaci metod AAC) zacznie używać mowy do komunikacji, a część będzie korzystać z komunikacji alternatywnej już na stałe.
• u osób, u których rozwój mowy jest zaburzony – w sytuacji tych osób AAC pełni rolę wspomagającą i znaki są stosowane przez użytkownika równolegle z mową. Na przykład w sytuacji, kiedy dziecko ma mocno zaburzoną artykulację i nie jest rozumiane przez otoczenie (co często powoduje ogromną frustrację) lub też wypowiada niewiele słów, może się wesprzeć symbolami graficznymi lub gestami.

Na zajęcia AAC zapraszamy dzieci, które z różnych powodów nie mówią - z zespołami genetycznymi, autyzmem, afazją, niepełnosprawnością intelektualną, MPD, opóźnionym rozwojem mowy.